Son yıllarda hiç kendimle barışmadım. Sen aklıma geldikçe ağlamak gelir içimden. Vicdan azabıyla karışık bu duygu beni yiyip bitiriyor. Önce seni çok özlüyorum, her geçen gün büyüyen bir özlemle seni ne kadar çok sevdiğimin farkına vardım. Anamm…
Sıcak bir temmuz günüydü. Sen önde ben arkada tarlaya gidiyorduk. Uzaktan dayım olan birinin hanımı ile yolda kavga ettiniz. Neden bilmiyorum , hatırlayamıyorum. Kavganız bittikten sonra bana dönüp “insan annesine yardım eder, sen seyredip bakıyorsun beni dövseler kılın kıpırdamaz “ demiştin. Ben o zamanlar daha çocuktum, neden kavga etiniz onu bile hatırlamıyorum. Evet , hiçbir şey yapmadan öylece sizi seyretmiştim. Ve şimdi bu olay aklıma geldikçe, sen aklıma geldikçe çok üzülüyorum. Keşke yardım etseydim diyorum. Yerden bir taş alıp onun kafasını mı yarsaydım, yada kenardan bir çalı, sopa alıp vursamıydım, elime ne geçerse ona atıp seni korumalıydım. “ seni korumalaıydım “ ben erkektim. Ama olmadı yapamadım sadece seyrettim. Şimdi bunun ezikliğini yaşıyor, seni çok özlüyorum.
Hasta olmuştun. Karaciğer sirozu. Doktor bu kelimeyi söyleyince neden sen bu hastalığa yakalandın diye çok düşündüm. Hayatında içki ağzına koymamış bir insandın, nasıl karaciğer sirozu olurdun. Aslında sen arasıra hasta olduğunu söylüyordun ama babam “yok bir şey ayaklarını üşütmüşsündür deyip geçiştiriyordu. Sen ne zaman hastayım desen babam bir sebep uyduruyordu. Seni ve hastalığını hiç ciddiye almamıştı
Ne zaman ağzından kan gelmeye başladı karnın davul gibi şişmişti, o zaman gerçekle yüz yüze geldi. Doktor ; artık çok geç yapacak bir şey yok. Eve götürün, ağrıları artmaya başlayınca dayanılmaz olunca hastaneye getirin acısını azaltalım demişti. Bizde seni eve götürmüştük. Sen çizgili pijamalarını giymiş yatakta uzanmış yatıyordun. Benden kola istemiştin. Bende sana “ kolayı ne yapacaksın, zaten içtiğini çıkarıyorsun “ demiştim. Dilim tutulsaydı da demeseydim. Sende “ tamam oğlum ama içim yanıyor canımda çekti “demiştin. Sanki bir bardak kolayı sana çok gördüm. Değimli anam. İçinin yanacağını hiç hesaplamamıştım, canının çekeceğini hiç düşünmemiştim. 35 Yaşına gelmiş ama bunları düşünecek zekadan yoksundum. Yoksundum ki sana bir bardak kola vermemiştim. Yazıklar olsun bana anam.
Ne yaşadın ki , ne gördün !.. Kara toprakla boğuşmaktan, benimle uğraşmaktan başını kaldıramadın. Ne bayramı yaşadın ne gün gördün. Birde ben sana bir bardak kolayı çok gördüm. Bu vicdan azabı beni bitirecek be anam, bitirecek. Biliyormusun anam, bu utançla mezarına hiç gitmedim. On üç yıl geçti aradan. Başımı mezarının taşına dayayıp ağlayamadım. Hiç konuşamadım seninle, çiçeklerden bir demet toplayıp koyamadım mezarına. Ben hayırsız oğlunum anam. Adam olmayan , adam olamayacak eşeğin biriyim ben. Bu bayramda elini öpemedim, bağışla beni. Bağışla ve affet bu hayırsız oğlunu. Toprağın bol, mekanın cennet olsun anam. Olurda bir gün yanına gelirsem affet beni, yüzünü çevirme anam.
0 yorum